Чамдаа

Домог амилах мэт тэнгэрийн гүнж айлсаад
Дотоод сэтгэлийн гүнээс хайр хүсэн эрхэлнэм
Мянган жил зүйрмэглэсэн хүдэр чулуун зүрхэнд
Маралын гялаан гялбаж дурлалын оч аснам
Бодлын үзүүрт тодрох тэр бүсгүйн үзэсгэлэнг
Бороотой намрын өдрүүд ямар их чимнэ вэ
Салхины аясаар хийсэх гил хархан үсэнд нь
Санасан сэтгэлийн минь үнэр ямар их шингээ вэ
Чиний эрэлд бэдрээд олоогүй өдрүүдийн тоогоор
Чихэр шиг амтат үгсийг нүдний чинь харцанд шивнэе
Хаврын шувууд ирэхийг хүлээсэн мөчийн тоогоор
Хамгийн сайхан тэврэлтийг харамгүй чамдаа өгье
Тодорч ирэх тавьлангийн түмэн нугачаан дундаас
Торомгор нүднийх нь харцыг амжиж олж харав
Эрх танхил түүнийхээ зүрхний тольтон дотроос
Энэ биеийнхээ талыг түрүүлж олж харав
Хайрын хүлгэндээ мордоод ташуур нэмье чиний зүг
Халуун сэтгэлийн жолоогоо чамдаа л атгуулья миний үг.

2017.09.02

Comments

Popular posts from this blog

ЭМЭЭДЭЭ ӨРГӨХ ШҮЛЭГ

Совин

Бүү тэмүүл